Tag Archives: boylomosonic

จากครั้งก่อนที่เราได้เคยพูดคุยกับร็อกเกอร์หนุ่มผู้มีพลังงานอันล้นเหลือนาม ‘บอย’ อริย์ธัช พลตาล นักร้องนำแห่งวง ‘โลโมโซนิค’ ทำให้เรารู้ถึงสาเหตุ และแรงบันดาลใจ รวมถึงแรงผลักดันที่พาให้เขาออกมาวิ่ง มาในครั้งนี้แอดมินได้มีโอกาสได้พูดคุยกับคุณบอยอีกครั้ง โดยคราวนี้เขาได้แชร์แนวคิด และเทคนิคการวิ่งระเบิดพลังของเขาในแบบฉบับขบถนอกลู่ แผนการฝึกซ้อม การจะออกไปวิ่งได้ต้องมีวันที่เราเริ่มต้น โดยเราต้องเริ่มจากอ่อนๆ ก่อนแล้วค่อยๆ ปรับให้มันเข้มขึ้น ไม่ควรหักโหมตั้งแต่วันแรก ผมเป็นพวกที่ชอบเอาชนะตัวเองค่อยๆ สะสมพลังงานใส่ถัง พอถังพลังงานเราเยอะ เพดานกำลังเราก็จะสูงขึ้น ทำให้เราทำอะไรหนักๆได้มากขึ้น สิ่งที่ค้นพบระหว่างวิ่ง ระหว่างวิ่งได้คิดทบทวนตัวเอง อยู่กับตัวเอง บางครั้งก็คิดงานไปได้ด้วย และการวิ่งยังเป็นการพิสูจน์หัวใจของเรา ผมไม่อยากให้ยึดติดกับ gadget หรือ social media มากเกินไป แบบว่าบางวันไม่มีนาฬิกาแล้วรู้สึกว่าไม่อยากวิ่ง สิ่งที่ทำให้เราวิ่งได้ไกลมากที่สุดคือหัวใจ ที่ทำให้เราออกมาวิ่งได้ทุกๆ วันมากกว่า สถานที่วิ่งแนะนำในกรุงเทพฯ นอกเหนือจากสวนสาธารณะ ในกรุงเทพฯ ก็มีที่ให้ออกไปวิ่งเปิดหูเปิดตา ตามจริงผมชอบมองดูอาคารแบบต่างๆ ทั้งในกรุงเทพฯ และเวลาไปทัวร์เมืองอื่นๆ ส่วนหนึ่งคือเพราะผมรู้เรื่องประวัติศาสตร์ค่อนข้างมาก ก็เลยดูออกว่าตึกพวกนี้สร้างเมื่อไหร่ ซึ่งทั้งหมดนี้ถ้าผมไม่ออกไปวิ่งก็คงไม่เห็น อีกอย่างคือกรุงเทพฯ มีร้านค้า …

“…เชื่อในการฝึกซ้อมเถอะครับ เจ็บปวดกับมันให้มากที่สุดแล้วสุดท้ายเราจะมีความสุข…” นี่คือคำพูดของ “บอย” อริย์ธัช พลตาล นักร้องนำไฟแรงแห่งวง Lomosonic วงอัลเทอร์เนทิฟร็อคที่มีท่วงทำนองที่หนักแน่น เปี่ยมไปด้วยพลังอันเหลือล้น และมีการโชว์คอนเสิร์ตที่สุดเหวี่ยง หลายคนคงสงสัยว่าร็อคเกอร์หนุ่มคนนี้ไปเอาพละกำลังมากมายมาจากไหน เขาฟิตร่างกายและใช้ชีวิตยังไง ต้องมีระเบียบวินัยกับตัวเองแค่ไหน มีอะไรเป็นแรงผลักดันให้เขาต้องออกมาวิ่งอย่างจริงจัง และการวิ่งมีความสำคัญกับอาชีพนักร้องอย่างเขาได้อย่างไร วันนี้แอดมินมีโอกาสพูดคุยกับ “บอย Lomosonic” ไขข้อสงสัยแบบเจาะลึกทุกแง่มุม จะเป็นอย่างไรบ้างนั้นติดตามกันได้เลย ทำไมถึงชอบวิ่ง สำหรับผมการวิ่งมันถูกสอดแทรกเข้ามาจนกลายเป็นกิจวัตรไปแล้วเหมือนแปรงฟันเหมือนตื่นมาแล้วต้องอาบน้ำ เริ่มต้นจากเมื่อตอนเด็กๆผมไม่ค่อยแข็งแรง แม่ผมก็เลยอยากให้ออกกำลังกาย และจะคอยพาผมไปร่วมงานวิ่ง จำได้ว่างานแรกผมวิ่งตอน 7 ขวบ จะเป็นงานวิ่งแม่เมาะมินิฮาล์ฟมาราธอนจัดใกล้ๆบ้านก็เลยลองจูงหมาไปวิ่ง ตอนนั้นงานวิ่งเค้าก็ไม่ได้มีกฎเกณฑ์อะไรมากมาย อาจเป็นเพราะเป็นการจัดปีแรกๆของที่นั่น จำได้ว่าตอนนั้นก็เดินกินขนมซะมากกว่า พอไปถึงเส้นชัยก็เห็นมีรองเท้าวิ่งขาย รู้สึกว่าทำไมมันเท่นะ อยากจะได้มาใส่วิ่งบ้าง จากวันนั้นผมก็วิ่งมาตลอด วันไหนไม่ได้วิ่งมันเหมือนขาดอะไรไป มันจะรู้สึกว่าวันนั้นเราใช้ประโยชน์ได้ไม่เต็มที่ และทุกวันนี้มันก็สัมพันธ์กับการร้องเพลงเหมือนกัน ส่วนตัวผมว่ายิ่งเราแข็งแรงเราก็จะร้องเพลงได้ดีขึ้น พอเพดานความอึดเราเยอะขึ้น สมาธิเราก็จะเยอะขึ้น เราก็จะทำคอนเสิร์ตออกมาได้ดี คนดูก็มีความสุข และมากไปกว่านั้นการวิ่งการออกกำลังกายก็จะทำให้เราแข็งแรงไม่ป่วยง่าย ทีนี้เราก็สามารถทำงานได้เยอะมันก็เสริมกันไปกับอาชีพของเรา ส่วนใหญ่วิ่งที่ไหน วิ่งกี่ครั้งต่อสัปดาห์? ตอนนี้ทุกคนในวงจะเข้าใจผมดีว่ามันเป็นหน้าที่ …