วิ่งไหนดี Wingnaidee

วิ่งไหนดี : Wingnaidee

4 hours ago

วิ่งแล้วฟิน เพื่อน ๆ รู้สึกเหมือนกันไหม
.
เพื่อน ๆ เคยรู้สึกมีความสุข สดชื่น หรือแบบว่า “อารมณ์ดี๊ดี” เวลาได้ออกกำลังกายนาน ๆ หรือวิ่งไกล ๆ บ้างไหมครับ ถ้ารู้สึกว่ามีอาการฟิน ๆ แบบนี้ล่ะก็แสดงว่าเพื่อน ๆ กำลังได้รับรู้ถึงอาการที่เรียกว่า “Runner’s High” อาการแบบนี้จะเกิดก็ต่อเมื่อเพื่อน ๆ ได้ออกกำลังกายต่อเนื่องเป็นเวลานาน ๆ จนกระตุ้นให้ร่างกายเกิดกลไกหลั่งสารออกมา 2 ตัวคือ Endorphins กับ Endocannabinoids ครับ เดี๋ยววันนี้เราลองไปทำความรู้จักกับกลไกของร่างกายในการออกกำลังกายที่ทำให้เกิด Runner’s High กันครับ
.
#กลไกของEndorphins
หลักการที่ว่าการออกกำลังกายทำให้อารมณ์ดีเพราะมีการหลั่ง Endorphin จริง ๆ แล้วเป็นเพียงสมมติฐานอยู่เป็นเวลานานครับ เนื่องจากเทคโนโลยีสมัยก่อนไม่สามารถรู้ได้ว่ามีการเคลื่อนที่ของ Endorphin ในสมองได้ล่ะครับ แต่เมื่อไม่นานมานี้เองที่ได้ตรวจพบ Endorphins ในสมองหลังการออกกำลังกายเป็นเวลานาน แต่ช้าก่อนครับไม่ใช่ว่าการออกกำลังกายนาน ๆ ๆ แล้วอารมณ์จะ”ดี๊ดี”เสมอไปนะครับ หลักของการหลั่ง Endorphin คือ “Hard…But not too hard” ครับ นั่นคือ..ต้องออกกำลังกายจนถึงในระดับที่ร่างกายรู้สึกถึงความลำบาก (Discomfort) ดังนั้นวิ่งชิว ๆ ดูนกชมไม้อาจไม่ได้ฟินเพราะ Endorphins นะคร้าบบ แต่ก็ไม่ใช่ออกกำลังหนัก หักโหมจนถึงขั้นเอาเป็นเอาตายนะครับเพราะถ้าร่างกายไม่ไหวขนาดนี้ Endorphins ที่ร่างกายผลิตก็ไม่น่าจะเอาอยู่
.
#กลไกของEndocannabinoids (eCBs)
Cannabinoid ตัวนี้มาจาก Cannabis หรือกัญชา นี่ล่ะครับ เพราะเมื่อออกกำลังกายมาก ๆ ร่างกายเราจะสังเคราะห์สารในกลุ่มเดียวกับสารที่ได้จากการเสพกัญชานี่ล่ะครับ ‘eCBs’ นั้นเกิดจากร่างกายเกิดภาวะ Stress สังเกตได้จากอาการหายใจเร็วขึ้น หัวใจเต้นเร็วขึ้น และเหงื่อออกครับ มีงานวิจัยการวิ่งที่ระดับ 70-85 เปอร์เซ็นต์ ของระดับ Maximum Heart Rate เป็นระดับที่เหมาะสม ..อาจกล่าวได้ว่ากลไลของ Endorphins กับ Endocannabinoids มาด้วยกันล่ะครับ นอกจากนั้นยังพบอีกนะครับว่าความเครียดเบา ๆ เช่น ภาวะกระวนกระวายเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนวิ่งจะช่วยเกิดการผลิต eCBs ได้ดีขึ้น ตรงกันข้าม…ความเครียดเรื้อรังจะไปลดการผลิตล่ะครับ งานวิจัยยังพบอีกครับว่า ระดับ eCBs ในตอนเช้าจะมากกว่าตอนกลางคืนถึง 3 เท่า!!!
.
#ทำไมร่างกายเราถึงมีกลไกแบบนี้??
มีการศึกษาพบว่าบรรพบุรุษมนุษย์เราเป็นนักล่ามาก่อน (เรามีสายเลือดนักล่า) การใช้ชีวิตของนักล่าต้องเดินทางมากกว่า 5–16 กิโลเมตรต่อวันเพื่อล่าสัตว์เป็นอาหารครับ เมื่อต้องเดินทางเป็นระยะทางไกล ๆ ความมหัศจรรย์ของธรรมชาติจึงรังสรรค์กลไกความฟินเหล่านี้ขึ้นมาไงล่ะ นักวิจัยจึงแนะนำให้เราออกกำลังกายเป็นประจำเพราะยีนของบรรพบุรุษนักล่ายังอยู่ในตัวเราทุกคนครับ (อันนี้แอดมินไม่ได้หมายถึงพวกชอบออกล่าเหยื่อตอนกลางคืน แล้วจะมาอ้างว่าบรรพบุรุษเป็นนักล่านะคร้าบบบบบ)
.
#วิ่งไหนดี
#WingNaiDee ... See MoreSee Less

วิ่งไหนดี : Wingnaidee

11 hours ago

ก็ปกตินิ … หิวก็ต้องกินผิดตรงไหนน 😂
.
#วิ่งไหนดี
#wingnaidee ... See MoreSee Less

วิ่งไหนดี : Wingnaidee

15 hours ago

ในวันที่ 8 มีนาคม ของทุกปีจัดเป็นวันสตรีสากล ซึ่งเดิมทีแล้ววันนี้ในอดีตก็ถูกจัดตั้งขึ้นมาเพื่อเรียกร้องความเท่าเทียมกับเหล่าสตรีตั้งแต่ปี 1907 ครับ วันนี้แอดเลยจะขอหยิบเอาเรื่องราวของ ผู้หญิงคนแรกที่ได้ติดเบอร์วิ่งใน Boston Marathon ซึ่งกว่าเธอจะได้วิ่งและวิ่งจบก็ต้องเจอกำแพงของการแบ่งแยกขวางกั้นไว้อยู่เหมือนกัน

ก่อนอื่นต้องขอเกริ่นก่อนว่า จริง ๆ แล้ว งาน Boston Marathon ถือว่าเป็นงาน Annual Marathon หรือ รายการมาราธอนที่จัดขึ้นเป็นประจำทุกปีที่เก่าแก่ที่สุดรายการนึงของโลก ซึ่งจัดขึ้นตั้งแต่ปี 1897 และตลอดระยะเวลา 70 ปีตั้งแต่เริ่มจัดไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้วิ่งในงานนี้มาก่อน แต่แล้วในวันที่ 19 เมษายน 1967 ก็ได้มีผู้หญิงคนหนึ่งได้ติดเบอร์วิ่งในงานนี้

ในยุคนั้นการที่ผู้หญิงจะเข้าร่วมแข่งวิ่งระยะไกลดูเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย เพราะว่าผู้เชี่ยวชาญในยุคนั้นมีความเชื่อว่าหากต้องวิ่งระยะไกลจะเป็นการทำลายสุขภาพของผู้หญิง ระยะที่ไกลที่สุดที่ผู้หญิงสามารถเข้าร่วมได้นั่นก็คือระยะ 800 เมตรเท่านั้น แต่ ณ งานวิ่ง Boston Marathon ในปี 1967 ได้มีหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวที่เข้าไปร่วมวิ่งในงานครั้งนี้ ชื่อของเธอคือ Kathrine Switzer

ซึ่งแน่นอนว่าเธอไม่ได้แอบไม่ได้ปลอมตัวหรือใช้กลโกงอะไรเพื่อให้ได้เข้าไปวิ่ง เธอใช้วิธีการสมัครตรง ๆ โดยชื่อที่เธอใช้ในใบสมัครคือ K.V. Switzer อาจเป็นเพราะว่าการสมัครนั้นไม่ต้องระบุเพศ เพราะเดิมทีก็มีเพียงเพศเดียวเท่านั้นที่สมัครได้ ทำให้ความกล้าบ้าบิ่นของ Switzer สำเร็จในที่สุด และจากบทสัมภาษณ์ของเธอ เธอยังบอกอีกว่าแฟนหนุ่มของเธอถึงกับตกใจที่เห็นเธอยืนทาลิปสติกอยู่ ณ บริเวณจุดปล่อยตัวนักกีฬา

เมื่อการวิ่งเริ่มต้นขึ้น เธอวิ่งไปเรื่อย ๆ จนสะดุดตากรรมการเข้า Jock Semple คือชื่อของกรรมการที่ควบคุมการวิ่งในครั้งนั้น เขาไม่รอช้าวิ่งเข้ามาพูดกับเธอว่า “Get the hell of my race and give me those number” “เอาบิบมา..แล้วออกไปจากการแข่งขันซะ” หลังจากพูดเสร็จร่างของ Jock Semple ก็กระเด็นออกไปจากทางเพราะแฟนหนุ่มของ Kathrine Switzer ที่เป็นนักกีฬาอเมริกันฟุตบอลทำการ Tackle กรรมการนั่นเองครับ สุดท้ายเธอก็วิ่งจนถึงเส้นชัยได้ในที่สุด และให้สัมภาษณ์ว่า “ฉันต้องเข้าเส้นชัยให้ได้ แม้จะต้องคลานเข้าไปก็ตามเถอะ” หลังจากนั้นเธอถูกจดจำว่าเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้ติดเบอร์วิ่งใน Boston Marathon

ถึงแม้ว่าเรื่องราวของ Kathrine Switzer จะเป็นที่พูดถึงส่งต่อมาจนถึงปัจจุบัน แต่ความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็มีทั้งคนที่เห็นด้วยที่เธอทำตามเป้าหมายได้สำเร็จ แต่ก็มีหลาย ๆ คนที่เห็นต่างและเห็นใจกรรมการที่ทำตามหน้าที่แต่กลับถูกมองว่าเป็นตัวร้ายในเรื่องราวนี้ซะอย่างนั้น แต่สุดท้ายทุกอย่างก็จบลงด้วยดีเพราะว่าทั้ง Kathrine Switzer และ Jock Semple ต่างได้ปรับความเข้าใจกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ

*งานวิ่ง Boston Marathon เริ่มเปิดโอกาสให้ผู้หญิงเข้าร่วมอย่างเป็นทางการครั้งแรกเมื่อปี 1972

*เมื่อไม่นานที่ผ่านมา Kathrine Switzer วัย 70 ปีได้กลับมาวิ่งที่ Boston Marathon และใส่บิบเบอร์ 261 เบอร์เดียวกับที่เธอใส่ในครั้งแรก

#วิ่งไหนดี
#wingnaidee ... See MoreSee Less